Categorie: Blog

In ons gebouw oefent op de maandagavond een hele speciale club namelijk de Kleijne Band, een soort Josti band maar dan in het klein. Deze club geeft mensen met een beperking de gelegenheid om ook muziek te maken en daar veel plezier aan te beleven. Elk jaar organiseren zij een najaarsconcert en al meerdere keren hebben groepjes van onze club een deel van het concert ingevuld o.a. met een leerlingengroep en enkele jaren terug nog de P.O.T.-groep. Nu was het de beurt aan de hele club. Voor dit soort momenten hebben we ook een speciale outfit namelijk de gilets over onze oranje overhemden. Zoals op de foto’s is te zien, ziet het er netjes uit. Deze gilets zijn geheel in eigen beheer gemaakt en hoofdzakelijk heeft Jolanda daar erg veel tijd in gestoken waarvoor onze grote dank. Maar nu meer over het concert. Tijdens het concert speelden we twee setjes. Alhoewel het publiek, en dat mag best wat meer zijn volgende keer, niet helemaal aansloot op onze doelgroep, vond men de muziek toch erg leuk en goed gespeeld. Bij het tweede setje ontstond zelfs nog een kleine polonaise en achteraf waren de complimenten niet van de lucht. Als dank kregen we een reeks chocolade letters met het woord ‘bedankt’. We kunnen dus wel stellen dat we op een geslaagd optreden terug kunnen kijken.

Al weer twee jaar geleden speelde de club bij het Oktoberfest van de voetbalclub MVV in Maasland en met groot succes. Zo groot succes zelfs dat we dit jaar werden teruggevraagd. Het tijdstip van het optreden werd een paar keer verschoven maar kwam goed uit. Om kwart voor zes liepen we de kantine binnen en veel mensen hadden zich al in Duitse kleding uitgedost en het bier stroomde rijkelijk. Ons eerste setje werd goed ontvangen want iedereen zong in volle borst mee met de liedjes. Na afloop werd veelvuldig gevraagd of we nog een keer terug kwamen en dat zouden we doen. Ondertussen werd er zelfs familie gebeld om vooral maar niet te laat te zijn. Even na half zeven stormden voor de tweede keer binnen met de tiroler holzhacker en op dat moment barstte het feest echt helemaal los. Sweet Caroline maakte de kelen nog meer los maar bij Dondert stapte Patrick op een tafel en daarna ging het dak eraf. Als toegift hebben we dat nog maar een keer gespeeld en nu met twee mensen op de tafels omringd door leuke dames in dirndels. Het we want more was niet van de lucht. Maar aan alle mooie dingen komt een eind. De organisatie had ons graag nog een halfuurtje gehouden. Misschien dus volgend jaar meer en langer.

De Furide is een jaarlijks terugkerend evenement in het eerste weekend van oktober. Al een paar jaar treden de FurieToeters daar op en ook in 2016 was dat het geval. Anders dan in 2015 zonder een kraam. Rond half 2 werd er verzameld bij de Koe-Paardbrug. Het was prachtig weer dus ontzettend druk. De club loopt door de drukte direct naar de Hudson. Daar aangekomen kunnen we direct op het bootje stappen dat steeds de haven door vaart. Tijdens de bootvaart spelen we natuurlijk ook nog wat. Na de boot gaan we naar de markt. We zoeken een plekje want ook daar is het erg druk. Op het hoekje bij de Nieuwstraat gaan we staan en we krijgen het publiek mee. Ontelbare foto’s worden van ons genomen en natuurlijk ook muziekopnamen. Na 20 minuten houden we het daar voor gezien en gaan we naar de laatste locatie boven aan de dijk bij de Brede Trappen. Om 4 uur starten we daar en tijdens het spelen ontwikkeld zich een echte polonaise.
In nog een klein zonnetje spelen we de laatste tonen en komt er een einde aan ons Furieade optreden. Maar het is nog niet voorbij want in de avond spelen we nog een keertje op Rozenburg. Het is een verrassingsoptreden voor een 30-jarige.
Het is verzamelen in huize Wiedmann en daar wordt het langzamerhand gezellig druk. In het donker en door steegjes gaan we naar het huis van de jarige. Daar worden we hartelijk ontvangen en met veel bombarie knallen we het feest binnen. De jarige staat verbaast te kijken maar is zeer blij. Gelijk wordt hij uitgenodigd om ook een keer de bassdrum te spelen en dat gaat hem redelijk goed af. Na het eerste setje gaat de tap al redelijk open. Daarna spelen we nog een tweede setje en kwam er weer een einde aan een lange dag met veel spelen maar we kunnen van beide optredens wel zeggen dat we ons publiek tevreden hebben gesteld.

Zondag 11 september speelden we mee tijdens het 25ste dweilfestival Poeldijk, onderdeel van de feestweek ‘Rondje Poeldijk’. Een enkel jaar geleden hebben we daar rondgelopen om eens te kijken en luisteren naar andere dweilbands. Toen waren we al verbaast over de uitzonderlijke muzikaliteit van bands en individuele spelers, maar ook nu waren er ook weer een aantal toppers. De middag bestond uit 4 optredens van elk 20 minuten en bij ieder optreden moet het top zijn. Dat is moeilijk, verdomd moeilijk, zullen we maar zeggen. Aan het einde van de dag loop je toch een beetje op je laatste tandvlees.

Over onze eigen optredens kunnen we best tevreden zijn. Muzikaal gezien zat het goed in elkaar alleen met uitsluitend muzikaal val je niet in de prijzen. Onze club is nog een beetje ‘down to earth’ om zo maar eens te zeggen. “Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg” is ons motto maar…. zo werkt het niet in de dweilfestival wereld. Daar kan het eigenlijk niet gek genoeg. Dat kunnen we eigenlijk wel. maar het moet er nu nog uitkomen.