Op 15 februari hadden we ons eerste optreden in een verplaaghuis en wel in Schiedam bij het Francois Haverschmidt verpleeghuis. De avond stond onder leiding van Cv de Rietzeilers. We wisten niet wat er van ons verwacht werd dus wederom eens iets nieuws. De avond was in twee stukken gedeeld. Een redelijk aantal bewoners deden nog mee aan de avond. Het was een hele gezellige avond met heel veel alaaf. De verzorging was ook uitstekend. Aan het eind van de avond kregen we ook een telefoontje over een optreden in Monheim. Maar dat is weer een geheel ander verhaal. Tevreden over de gehele avond en het spelen gingen we weer huiswaarts.
Categorie: Blog
Brandersgat Bloas Fest
Hoe kwamen we ineens verzeild op een Bloas Fest in Schiedam van CV de Rietzeilers? Dat kwam o.a. door ons optreden bij het prinsenbal van de Smooksnuivers. Daar was de carnavalsclub uit Schiedam bij aanwezig en die zochten nog blaaskapellen die in de nog komende periode zouden spelen bij 8 verpleeghuizen in Schiedam, Vlaardingen en Maassluis. Zo waren er ineens 8 optredens op de lijst waar we ons op in konden schrijven. Als addertje onder het gras was alleen het ultieme verzoek om ook deel te nemen aan het Bloas Fest. En zo togen we naar de kantine van vv Svv in het Hargapark in Schiedam. Een bloas Fest waar geen, of toch wel, prijzen aan verbonden waren. De groepen onderling moesten elkaar jureren bij hun eerste setje. Omdat wij gelukkig nogal wat jeugd hebben, zouden we steeds als eerste starten van een setje. Dat is nooit in je voordeel want als eerste moet je de boel goed neerzetten want nog niet iedereen heeft de juiste stemming te pakken. Toch waren we als een van de weinige clubs die echt carnavalsmuziek speelden. Bij het tweede setje ging het al een stuk beter, waarschijnlijk heeft alcohol daar ook mee te maken. Ton deed zijn uiterste best en slaagde er in om nog een aantal mensen op de dansvloer te krijgen. Aan het eind van het bloas fest was er natuurlijk nog de traditionele kakofonie van orkesten maar op dat moment hadden de meesten van het warme bedje al opgezocht
Prinsenbal Smookenburg 2017
Op 7 januari was het dan eindelijk zover, het Prinsenbal. Maanden zijn we bezig geweest met de verandering in ons repertoire en het instuderen daarvan en nog was het een beetje laatste moment. Dat kwam natuurlijk ook door de verandering van muzikaal leider want ook dat heeft wel wat tijd in beslag genomen. Dus voor een ander soort optreden weer ander repertoire. De avond zelf begon met de binnenkomst van de verschillende carnavalsverenigingen. Ik denk dat we daar direct een goed visite kaartje afgaven. Direct daarna was ons eerste blok en we kwamen er al snel achter dat het wat taai publiek was. Er was ook nog een zanger maar ook die kreeg de boel niet aan de gang. Blijkbaar was er erg veel te bespreken en weinig te vieren. Ons blokje van tien uur zag er hetzelfde uit maar om elf uur ging het al wat meer los. Het werd een latertje deze avond want het laatste optreden was pas om kwart over twaalf maar toen ging de boel echt los. Na half een konden de instrumenten weer in de koffer en dat deden de meeste mensen ook.
We kunnen wel zeggen dat we loon naar werken hebben gekregen. Er is veel geïnvesteerd in muziek maar ook in kleding en er is hard gewerkt om het ook nog eens allemaal te kunnen spelen. En daar zijn we in geslaagd want dit optreden heeft op zich al weer veel opgeleverd aan aanvragen voor nieuwe optredens. O.a. het spelen voor carnaval bij allerlei instellingen in Schiedam, Vlaardingen en Maassluis. Daarnaast heel veel complimenten over de groei die we hebben doorgemaakt als club. We zijn volwassener geworden en kunnen makkelijker de vraag van de klant aan. En dat is toch mooi om te horen.
Nieuwjaarstoespraak 3-1-2017
2016 is weer een bewogen jaar geweest waarin veel is gebeurd en veel is gedaan.
Laten we het eerst eens hebben over het aantal optredens. In 2015 hadden we er 13, wat sinds 2009 niet meer was voorgekomen, maar 2016 bracht ons maar liefst 17 optredens waarvan enkele 2 daagse optredens zoals de Atellierroute en het inhalen van de examenkandidaten van het Revius College, met dank aan Koen. We zijn ook weer afgereisd naar Duitsland, naar Monheim om precies te zijn voor een optreden Rosenmontag. Een dag die vanwege een voorjaarsstorm bijna niet doorging en het werd ook een stormachtige dag met veel kou maar ook veel gezelligheid, zang en heel veel lachen. Ook een memorabel optreden was het Oktoberfest in Maasland waar iedereen uit zijn dak en op de tafel ging. Zo zou je er veel willen doen want dat inspireert en motiveert.
Ik wil de mensen die voor al deze optredens zorgen, Erwin en Albert onder aanvoering van Angelique, dan ook hartelijk bedanken voor hun inzet afgelopen jaar en daarbij spreek ik de hoop uit dat ze dat werk ook in 2017 met hetzelfde enthousiasme voort blijven zetten. De agenda voor 2017 is nog een beetje leeg, dus wanneer u iets weet, meld het bij Angelique.
Nieuw was ook de eerste keer dat we ons giletje gedragen hebben en dat stond heel netjes. Ik wil dan ook met name Jolanda en Mieke bedanken voor hun inzet bij het maken van deze giletjes. En als we het dan toch over kleding hebben moet ik natuurlijk ook de nieuwe boerenkielen vermelden. Die geven een hele vrolijke en feestelijke uitstraling aan ons geheel.
Op hetzelfde moment dat we de giletjes in gebruik namen, was er ook een nieuw slagwerkinstrumentarium. Een lang gekoesterde wens die in vervulling is gegaan dit jaar. Daarmee konden we afscheid nemen van de kinderwagen en de rollator waardoor we bij optredens een stuk mobieler geworden zijn.
Een hele grote verandering in 2016 was het plotselinge afscheid van Ronald, en de komst van Michiel.
Ronald heeft ons vooral op weg geholpen met het instuderen van een hele berg repertoire. Door die uitbreiding van het repertoire was het niet altijd makkelijk om ook aan de afwerking daarvan aandacht te besteden. Optredens en weer nieuwe nummers maakten het voor Ronald niet altijd gemakkelijk. Maar hij heeft zijn uiterste best voor ons gedaan inclusief het arrangeren of her-instrumenteren, zoals hij dat zelf zei, van de muziek. Ronald kreeg nieuw werk aangeboden wat hij graag wilde doen en dat had grote gevolgen voor onze repetities en zoals een goed democratische vereniging betaamt, hebben we gezamenlijk het besluit genomen om naar een nieuw muzikaal leider om te gaan kijken. Een nieuw avontuur.
Na een eerste advertentie ronde hadden we vrij snel 3 kandidaten. Twee, totaal verschillende kandidaten, zijn op proefrepetitie geweest. Uiteindelijk werd Michiel de Boer unaniem verkozen tot de gewenste muzikaal leider. Gelukkig konden we dit ook financieel rond maken en zo kon Michiel in oktober beginnen met zijn werk.
Michiel is zelf trompettist en heeft een hele volle cv met ervaringen op zowel klassiek trompet als jazz en als solo trompettist. Wanneer we openstaan voor zijn ervaringen en kennis, en die ook werkelijk tot ons nemen en in de uitvoering daaraan denken, kunnen we muzikaal gezien hele grote stappen gaan zetten. Wij wensen hem veel succes met deze taak.
Het repertoire komt steeds meer op orde. Natuurlijk moeten we blijven vernieuwen maar dat hoeft misschien niet meer in hetzelfde tempo als in 2015 en 2016. Voor speciale gelegenheden hebben we al redelijk veel op de lessenaar staan. In de toespraak van vorig jaar heb ik al kerst genoemd. Dat zou nog een item kunnen zijn waar we kunnen scoren. Er zijn in die periode veel optredens te boeken en wanneer je dit ook nog eens in gepaste kledij doet (Dickens of kerstman/vrouw) helemaal. Die kerstmarkten liggen nog wijd open voor ons om ontgonnen te worden, letterlijk en figuurlijk.
Waar ook nog veel te doen is, is de uitbreiding van het zware werk. Adverteren op facebook, twitter en op muzikantennetwerk, hebben nog niet de gewenste resultaten opgeleverd. Zoals alle jaren zal het waarschijnlijk weer vanuit de eigen club opgelost moeten worden door enkele mensen naar andere instrumenten te verplaatsen. Jammer natuurlijk maar noodzakelijk willen we dat gat dichttimmeren en meer muzikale balans aanbrengen. Toch ontslaat dat ons niet van de plicht te zorgen dat we ook van buitenaf weer nieuwe mensen aantrekken. Misschien zijn er zelfs ouders, zoals vroeger, die een muzikaal avontuur willen aangaan. Ik nodig iedereen uit daar zich voor in te zetten.
Een stap van heel andere orde is de komst in 2017 van het verenigingsportaal. Het verenigingsportaal is een webapplicatie waarmee we onze communicatie kunnen stroomlijnen maar ook alle informatie van de vereniging op één plek kunnen vastleggen en ontsluiten. O.a. één plek om de agenda te vinden, één plek om informatie te vinden over optredens, tijden, kledij, adressen e.d. en één plek waar je te zijner tijd ook je muziek kunt vinden en printen of verslagen van vergaderingen enz. Een soort van ‘cloud’ oplossing dus voor alles wat regelmatig de vereniging rond gaat en nu dan voor iedereen ook nog eens na te lezen valt. Maar ieder systeem staat of valt met het gebruik er van maar ik ben er van overtuigd dat wanneer we er allemaal goed gebruik van maken, misverstanden of langs elkaar heen praten tot een minimum beperkt zullen worden. Aankomende week zullen jullie een uitleg van het portaal ontvangen en ik nodig iedereen uit er eens op te gaan kijken en de mogelijkheden te gaan ontdekken.
Wat kunnen we als leden ook zelf nog bijdragen aan de club? Een club als het onze is geen eenrichtingsverkeer. Er moet dialoog blijven tussen de leden en de mensen die het beheer hebben over de club. Dat hebben we ook afgesproken dat we dat zouden doen. Als je vind dat er te weinig gebeurt, kijk dan eens wat je zelf bij kunt dragen zodat er wel iets gebeurt. Jullie, wij, met z’n allen zijn de club, dus als je iets gedaan wilt hebben, spreek er over en probeer het voor elkaar te krijgen. Daarvoor zijn we hier. Om plezier te hebben in wat we doen. Mijn oproep gaat juist uit naar onze jongeren. Organiseer eens iets bijvoorbeeld een feestje of een uitje. Jullie weten zelf het beste wat je leuk vind. Dus doe iets spontaans en steek de koppen bij elkaar. Misschien kan een van de ouders jullie hierbij helpen. Dit is niet alleen goed om elkaar te leren kennen, en voor de verstandhoudingen in de club, maar je krijgt er ook ervaringen van die je meeneemt in je verdere leven. Wat dat betreft kun je de club als proeftuin gebruiken.
Wat we als leden ook kunnen bijdragen is meedoen aan zaken die we reeds hebben. Onze facebook en Twitter accounts worden goed bezocht maar ook hier kunnen we er samen nog veel meer uithalen. Het delen van berichten is er o.a. een van en tot nu toe zijn er maar twee personen die dit regelmatig doen. Heel veel leden hebben de furieToeter facebook pagina nog niet eens geliked. Door het liken van onze pagina wordt het bereik ook steeds groter. Berichten voor bijvoorbeeld nieuwe leden, bereiken dan veel meer mensen. Maak ook andere mensen attent op je cluppie. Zo kunnen we het aantal mensen dat onze naam kent, heel makkelijk vergroten.
Ook sponsoring van de vereniging kun je van achter je pc doen en het kost je gewoon helemaal niets extra’s. Heel veel mensen bestellen hun spullen via internet. Doe dit dan via sponsorkliks.nl met als sponsordoel furietoeters. Een deel van de provisie wordt direct toegekend aan de vereniging en maandelijks uitgekeerd. Kleine moeite maar je moet er wel even aan je cluppie denken. en stimuleer ook anderen om sponsorkliks te gebruiken. Daar kunnen we best flink wat centjes mee binnenhalen.
Bezig zijn met je club betekend dus meer dan alleen dinsdags komen spelen. Dat meer doet de een door bestuurder te worden, of door mee te helpen bij de bingo, of bardiensten te draaien of muziek uit te zoeken en sommigen doen alles tegelijk.
We moeten ook denken aan de toekomst van de club want de gemiddelde leeftijd in de club is redelijk hoog en ook ik, die al ruim 40 jaar bestuurswerk doet, zou willen dat ik met vertrouwen in de toekomst, een keer met pensioen kan gaan. En het is zeker geen pluche waar je op zit want alles is liefdewerk en oud-papier en vooral het eerste. Ook voor de opvolging van bestuursleden zou het mooi zijn als de jongeren onder ons zouden leren hoe het is om een vereniging te besturen en verantwoording te nemen. Ook hiermee kunnen ze ervaring op doen die ze in hun werkzame leven kunnen gebruiken. Ondanks dat het op micro schaal is, is er veel te leren bij onze club. Ik zal daar binnenkort een voorstel voor doen om te kijken dat we dit handen en voeten kunnen geven.
Ik heb uitgebreid gesproken over de zelfwerkzaamheid van leden binnen de club en een mooi kapstok om daar iets mee te doen is dat de vereniging Drumfanfare Het Wapen van Maassluis heden, as we speak, 45-jaar bestaat. 5 jaar terug hebben we ons 40-jarig bestaan gevierd in ‘tTrefpunt. Sinds dat moment, oktober 2012, is er erg veel veranderd en is er eigenlijk een nieuwe vereniging ontstaan. Onze bingo draaien we nog steeds met de naam Het Wapen van Maassluis maar gevoelsmatig gaat die naam steeds meer gaat wringen met wat we voelen want ik hoop dat iedereen zich steeds meer een FurieToeter voelt dan Wapen van Maassluizer. De naamvoering zal zeker in 2017 op de agenda komen.
Nu we toch een brug hebben geslagen naar de bingo wil ik de bingoploeg bestaande uit Paul, Netty, Huib, Cor, mevr. Boshoven, Jannie, Wilma, Koen, Maurice, Car, Jolanda en mijn persoontje bedanken voor de inzet in 2016 en we gaan gewoon door in 2017. De bingo is al sinds de jaren ’80 het financiële fundament geweest waarop de vereniging is opgebouwd. Om dat fundament te illustreren even 1 cijfer namelijk tussen 2004 en heden is er ruim € 69.000,00 in de kas gestroomd vanuit de bingo en daarvoor hebben we de instructie, gas- licht en water, nieuwe muziek, instrumenten en kleding, diverse verhuizingen e.d. mee kunnen betalen. En dat is een groot compliment waard.
En dan wil ik nu afsluiten door met u te klinken op een nieuw jaar. Er valt nog veel te doen in 2017 en laten we een goed voornemen hebben dat we daar allemaal onze bijdrage aan willen leveren. Ik bedank de mensen die zich het afgelopen jaar voor 100% hebben ingezet om deze club te laten bloeien en spreek de hoop uit dat 2017 voor u en de uwen in goede gezondheid, in voorspoed, mooie muzikaliteit en inzet mag verlopen.
Santé
Sint intocht Maassluis
De TV intocht in Maassluis! Dat is spannend! Daar moet je bij zijn, zo dachten we in het begin. Maar hoe meer de datum naderbij kwam en de berichten in de media steeds extremer werden, moesten we wel even achter de oren krabben of we nog wel zo enthousiast waren want hoe zat het met onze veiligheid? Nu waren wij niet verkleed als Zwarte Piet dus een echt doelwit zouden we niet zo snel zijn. Met de noodverordening en het grote aantal beveiligers en politie leek de dreiging onder controle te zijn. Het is eigenlijk een zeer trieste zaak dat dit allemaal nodig is om een FEEST door te laten gaan.
Op de dag zelf moesten we al om 10 uur aanwezig zijn aan de Heldringstraat. Daar was het wachten geblazen en wachten zit een muzikant niet in het bloed want dan gaat hij of zij een instrument zoeken en muziek maken. Het slagwerk had zeker een speciaal moment want zij konden met nieuwe instrumenten op pad. Al snel werden we naar buiten gedirigeerd omdat boven de centrale van de beveiliging zat en ze elkaar niet meer konden verstaan. Buiten nog even wat gespeeld en om kwart voor twaalf naar de Hoogstraat. Cor en Car konden in een speciale Badaboe zitten want voor beiden was lopen uitgesloten. Deze fietsen zouden bereden worden door Zwarte Pieten die wel helaas niet hebben gezien. Op de Hoogstraat weer wachten en niet spelen en dat is en blijft moeilijk voor een muzikant. Even na half één kwamen alle Zwarte Pieten van boord en snelde Sinterklaas zich naar zijn paard want klaarblijkelijk was de intocht al 7 minuten uitgelopen en dat kan natuurlijk niet bij TV opnames. Voordat we het wisten liepen we achter een zeer snelle stoet aan en zonder Zwarte Pieten hadden we ook niemand op de fietsen dus dikke paniek. Gelukkig hadden we Lisanne die op de fiets sprong en Koen die al spelend en fietsend door de menigte probeerde te manoeuvreren wat natuurlijk niet lukte. Hierdoor hadden we al een achterstand opgelopen.
De optocht ging ook als een speer van start want er moest 7 minuten worden ingehaald en al snel waren we elkaar kwijt. Als de optocht even een stop momentje had konden we weer opnieuw groeperen en muziek inzetten maar daarna was het weer voortsnellen. Zelfs het publiek vroeg zich af waarom het allemaal zo snel moest. Eenmaal op de Zuidvliet aangekomen dachten we dat we door moesten lopen naar de markt maar blijkbaar was daar voor ons het einde. Al musicerend zelfde route terug, waren de eerste orders. Maar achter ons werden de dranghekken al opgeruimd dus die weg was al afgesloten. Dus samen met wat Pieten op stelten, die ook niet meer wisten wat te doen, hebben we ons eigen plan getrokken en op eigen gelegenheid maar terug gegaan naar de Heldringstraat. Een anti climax van een toch leuke en gezellige dag.
Concert De Kleijne Band
In ons gebouw oefent op de maandagavond een hele speciale club namelijk de Kleijne Band, een soort Josti band maar dan in het klein. Deze club geeft mensen met een beperking de gelegenheid om ook muziek te maken en daar veel plezier aan te beleven. Elk jaar organiseren zij een najaarsconcert en al meerdere keren hebben groepjes van onze club een deel van het concert ingevuld o.a. met een leerlingengroep en enkele jaren terug nog de P.O.T.-groep. Nu was het de beurt aan de hele club. Voor dit soort momenten hebben we ook een speciale outfit namelijk de gilets over onze oranje overhemden. Zoals op de foto’s is te zien, ziet het er netjes uit. Deze gilets zijn geheel in eigen beheer gemaakt en hoofdzakelijk heeft Jolanda daar erg veel tijd in gestoken waarvoor onze grote dank. Maar nu meer over het concert. Tijdens het concert speelden we twee setjes. Alhoewel het publiek, en dat mag best wat meer zijn volgende keer, niet helemaal aansloot op onze doelgroep, vond men de muziek toch erg leuk en goed gespeeld. Bij het tweede setje ontstond zelfs nog een kleine polonaise en achteraf waren de complimenten niet van de lucht. Als dank kregen we een reeks chocolade letters met het woord ‘bedankt’. We kunnen dus wel stellen dat we op een geslaagd optreden terug kunnen kijken.
Oktoberfest Maasland
Al weer twee jaar geleden speelde de club bij het Oktoberfest van de voetbalclub MVV in Maasland en met groot succes. Zo groot succes zelfs dat we dit jaar werden teruggevraagd. Het tijdstip van het optreden werd een paar keer verschoven maar kwam goed uit. Om kwart voor zes liepen we de kantine binnen en veel mensen hadden zich al in Duitse kleding uitgedost en het bier stroomde rijkelijk. Ons eerste setje werd goed ontvangen want iedereen zong in volle borst mee met de liedjes. Na afloop werd veelvuldig gevraagd of we nog een keer terug kwamen en dat zouden we doen. Ondertussen werd er zelfs familie gebeld om vooral maar niet te laat te zijn. Even na half zeven stormden voor de tweede keer binnen met de tiroler holzhacker en op dat moment barstte het feest echt helemaal los. Sweet Caroline maakte de kelen nog meer los maar bij Dondert stapte Patrick op een tafel en daarna ging het dak eraf. Als toegift hebben we dat nog maar een keer gespeeld en nu met twee mensen op de tafels omringd door leuke dames in dirndels. Het we want more was niet van de lucht. Maar aan alle mooie dingen komt een eind. De organisatie had ons graag nog een halfuurtje gehouden. Misschien dus volgend jaar meer en langer.
1 oktober Furiade en Rozenburg
De Furide is een jaarlijks terugkerend evenement in het eerste weekend van oktober. Al een paar jaar treden de FurieToeters daar op en ook in 2016 was dat het geval. Anders dan in 2015 zonder een kraam. Rond half 2 werd er verzameld bij de Koe-Paardbrug. Het was prachtig weer dus ontzettend druk. De club loopt door de drukte direct naar de Hudson. Daar aangekomen kunnen we direct op het bootje stappen dat steeds de haven door vaart. Tijdens de bootvaart spelen we natuurlijk ook nog wat. Na de boot gaan we naar de markt. We zoeken een plekje want ook daar is het erg druk. Op het hoekje bij de Nieuwstraat gaan we staan en we krijgen het publiek mee. Ontelbare foto’s worden van ons genomen en natuurlijk ook muziekopnamen. Na 20 minuten houden we het daar voor gezien en gaan we naar de laatste locatie boven aan de dijk bij de Brede Trappen. Om 4 uur starten we daar en tijdens het spelen ontwikkeld zich een echte polonaise.
In nog een klein zonnetje spelen we de laatste tonen en komt er een einde aan ons Furieade optreden. Maar het is nog niet voorbij want in de avond spelen we nog een keertje op Rozenburg. Het is een verrassingsoptreden voor een 30-jarige.
Het is verzamelen in huize Wiedmann en daar wordt het langzamerhand gezellig druk. In het donker en door steegjes gaan we naar het huis van de jarige. Daar worden we hartelijk ontvangen en met veel bombarie knallen we het feest binnen. De jarige staat verbaast te kijken maar is zeer blij. Gelijk wordt hij uitgenodigd om ook een keer de bassdrum te spelen en dat gaat hem redelijk goed af. Na het eerste setje gaat de tap al redelijk open. Daarna spelen we nog een tweede setje en kwam er weer een einde aan een lange dag met veel spelen maar we kunnen van beide optredens wel zeggen dat we ons publiek tevreden hebben gesteld.
Dweilfestival Poeldijk
Zondag 11 september speelden we mee tijdens het 25ste dweilfestival Poeldijk, onderdeel van de feestweek ‘Rondje Poeldijk’. Een enkel jaar geleden hebben we daar rondgelopen om eens te kijken en luisteren naar andere dweilbands. Toen waren we al verbaast over de uitzonderlijke muzikaliteit van bands en individuele spelers, maar ook nu waren er ook weer een aantal toppers. De middag bestond uit 4 optredens van elk 20 minuten en bij ieder optreden moet het top zijn. Dat is moeilijk, verdomd moeilijk, zullen we maar zeggen. Aan het einde van de dag loop je toch een beetje op je laatste tandvlees.
Over onze eigen optredens kunnen we best tevreden zijn. Muzikaal gezien zat het goed in elkaar alleen met uitsluitend muzikaal val je niet in de prijzen. Onze club is nog een beetje ‘down to earth’ om zo maar eens te zeggen. “Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg” is ons motto maar…. zo werkt het niet in de dweilfestival wereld. Daar kan het eigenlijk niet gek genoeg. Dat kunnen we eigenlijk wel. maar het moet er nu nog uitkomen.