Op 21 mei organiseerden wij zelf onze meezingmiddag. Een idee dat al in 2016 was geboren maar door steeds nieuwe optredens en de voorbereidingen daarvoor, vooruit geschoven. Nu was er eindelijk een datum bepaald en wel 21 mei. Angela was gevraagd het geheel te organiseren. In de maanden daarvoor was de voorbereiding al beginnen. Muziek uitzoeken, repertoire wat uitbreiden en dus nieuwe muziek aanschaffen en op de lessenaar zetten. Teksten opzoeken en dan muziek en teksten nog eens gelijk aan elkaar maken want wij hebben de neiging weleens wat herhalingen uit de muziek te schrappen. Dat kan dus niet als er nog tekst bij gezongen wordt.
Rond twaalf uur waren er wat mensen aanwezig om de zaal een beetje te versieren en ballonnen op te blazen om het geheel een feestelijk uiterlijk te geven. Alle leden waren om één uur aanwezig om zich op het spektakel voor te bereiden. Inspelen, stemmen e.d. horen er nu eenmaal bij.
Nu hadden we een groot nadeel en dat was het prachtige weer. Toch kon een redelijk aantal mensen ons gebouw vinden en ze deden ook bijna allemaal actief mee. In totaal stonden er 18 nummers op de lijst dus dat is een flink aantal. De mensen hadden allemaal de teksten uitgereikt gekregen en startten we met ‘Feest in de tent’ als opwarmnummer. Vervolgens rolde het repertoire zich af. Onze huiszanger, Ton, had die morgen al wat voorbeelden van zijn zangkunst op de Whatsapp gezet en daar het nodige commentaar op gekregen. Na een paar nummers kon hij het toch niet laten om de microfoon te pakken en uit volle borst mee te gaan zingen. In de pauze werden de complimenten gegeven voor de diversiteit van het repertoire, dat dit repertoire ook veel oude liedjes bevat wat heel leuk was voor het oudere publiek en dat er ook luisterliedjes tussen zaten waarbij de zang eigenlijk storend was. Niets ten nadele van de zangers en zangeressen natuurlijk. Vooral ‘mag ik dan bij jou’ van Claudia de Breij kwam bij de mensen binnen en dat is wel het ultieme dat je als muzikant kunt bereiken namelijk dat je muziek gevoeld wordt. Na de pauze was het meer het feestrepertoire en de outfit was daarop aangepast.
Uiteraard werd het optreden afgesloten met, bijna, ons lijflied ‘t’Dondert … ‘. Er vormde zich ook nog een kleine polonaise en zo kwam er een einde aan een toch wel leuke middag waarbij zeer goed gespeelt werd. Jammer was de kleine publieke belangstelling maar ondanks dat hebben we een gezellige middag beleeft.
